Yvo Waalewijn vertegenwoordigt YVZ op het NK Korte Baan schaatsen.

Nederlanders ontdooien als het vriest! Als het echt vriesweer is, zijn de luchten vaak strak blauw en zien we regelmatig de zon. Na weken met kredietcrisis nieuws en narigheid over de strijd in de Gazastrook is nu bijna iedereen blij en spontaan in Nederland. De schaatsen worden uit de kast gehaald en vaak vervangen door nieuwe exemplaren. Een hele generatie van onder de 16 jaar heeft dit nog nooit meegemaakt! Verschillende YVZ leden doen ook voor het eerst mee aan kortebaan wedstrijden waaronder Yvo Waalewijn.

Sloten en vaarten en de meeste plassen zijn bedekt met een mooie laag ijs. Je kunt er over lopen, sleeën en glijden. Wat mooi als het op schaatsen ook lukt. Er wordt gekluund over spoorlijnen en wegen. Kruipen onder bruggen of op knieën er overheen. Bijna iedereen geniet. Onbekenden spreken elkaar aan en rijden een stukje samen. Je ziet ijszeilers, surfers, en sommige liefhebbers gaan op een prikslee. Jong en oud, geoefend of niet, rijk of arm, het maakt niet uit. Het is genieten! Foto’s maken en koek en zopie. Prachtige lichteffecten door de zon. Tussen rietkragen glinstert de zon en als je geluk hebt zijn de stengels prachtig wit door mist en sneeuw. Traditie getrouw worden er toertochten, marathons en korte baan wedstrijden uitgezet.


In Nijelamer bij Wolvega in Friesland werd zelfs een Nederlands Kampioenschap korte baan voor jongens junioren B gehouden. Yvo Waalewijn had vanwege zijn snelle 100 metertijd een uitnodiging ontvangen om met het gewest Zuid-Holland mee te doen. De rit naar dit Friese dorp was een en al winters. Langs de Oostvaardersplassen, waar vanmiddag na 12 jaar weer een NK Marathon op natuurijs is verreden. Achter Nijelamer liggen veel weilanden en daar is een natuurijsbaan met verlichting. De TomTom bleek volgens enkele ouders het hier ook niet meer te weten. Binnen enkele kilometers is er geen huis of andere verlichting te vinden. Daar aangekomen zitten enkele mensen kleumend in het donker in hun auto te wachten. Een man met een berenmuts antwoordt dat hier inderdaad het NK gehouden zal gaan worden. In een oud gebouw van de ijsvereniging met een mooie schaatser op de buitengevel kunnen we ons opwarmen.

Het is met een hittekanon al gauw aangenaam binnen. Als alle 24 deelnemers uit heel Nederland aanwezig zijn wordt de indeling van de ritten bekend en tevens de spelregels duidelijk gemaakt. Eerst voorrondes. Met een tegenstander naar de andere kant sprinten over 160 meter met tijdwaarneming. En dan weer 160 meter terug. De twee gereden tijden worden per rijder opgeteld en de beste 16 uit het klassement mogen de kwartfinale rijden. Daarna schaatsen de 8 besten de halve finale. De finale laat iedereen tegen de drie anderen rijden om uit te maken wie kampioen van Nederland wordt. Iedereen gaat naar buiten naar de koude onbeschutte baan, waar we eerbiedig naar het Wilhelmus luisteren. De temperatuur is een graad of 5 onder nul, maar door de wind is de gevoelstemperatuur (chill factor) nog een graad of 5 kouder. Wij hebben allemaal lange onderbroeken en dubbele truien aan. Petje af voor de juryleden, die met stopwatches bij de finish gaan staan. Gelukkig is het een korte baan wedstrijd, want het zicht is hooguit 200 meter. Met lampen wordt aangegeven, dat er gestart kan worden. De man met de berenmuts is de hoofdstarter. Bij de start worden jassen, trainingspakken en dassen afgedaan. Daaronder verschijnen hele snelle gladde pakken en op de dure ijsbaanschaatsen gaat de wedstrijd van start. Op het slechtste ijs dat de deelnemers ooit gezien en gevoeld hebben zullen ze mogen knallen. Er zijn bobbels van de dooi, de regen en een beetje sneeuw, dus dat belooft nog wat. Gelukkig wordt er niemand gediskwalificeerd. Na ruim een uur zijn de voorrondes klaar en worden de 16 besten op genoemd. Yvo staat 9e. De kwartfinales zijn heel spannend. Met de 8e tijd kan Yvo zich zelfs opmaken voor de halve finale. De eerste rit tegen nummer 7 komt hij een meter te kort. De overige 6 deelnemers zijn echt sneller. De spieren en liezen van de meeste jongens beginnen op te spelen na zoveel explosies bij de start. Yvo is in de twee rit duidelijk geklopt maar kan terugzien op een superprestatie. Zijn schaatsseizoen begon tenslotte door zijn blinde darm en ziekenhuisopname pas eind november. Nu 8e worden op een Nederlands Kampioenschap is heel bijzonder. Alledrie de Friese gewestrijders zaten in de halve finale. Zuid-Holland was met twee deelnemers (Bauke Wiersma en Yvo) ook nog goed vertegenwoordigd. De meeste provincies hadden geen deelnemers meer in de strijd. De finale is voor de 4 overgebleven jongens erg slopend. Oerend hard rijden zij de 160 meters. De overwinning is met drie ritzeges terecht voor Niek Neuraij uit Eindhoven. Daar werden afgelopen week de koudste temperaturen gemeten, hetgeen wellicht een voordeel was ten opzichte van de andere deelnemers in het hoge noorden. Als het podium bekend is gemaakt klinkt opnieuw het Wilhelmus. Niek krijgt een lauwerkrans en een enveloppe. Baule Wiersma is uitstekend derde geworden. Vroeger kreeg je spek met bonen of een varken als je had gewonnen. Veel schaatsers bestreden elkaar op het ijs als vermaak, maar ook om de koude winterdagen wat draaglijker te maken, door wat extra eten te verdienen. Dolblij dat wij na ruim 3 uur weer naar de warme locatie binnen mogen, gaan we daar aan de chocomelk. Als we door het berijpte winterse lege weiland terugrijden naar de grote weg beseffen we dat we deelgenoot zijn geweest van echt oud Hollands folklore. Ruim na middernacht komen we thuis. De volgende avond wordt Yvo 2e bij het Zuid-Hollands kampioenschap korte baan. Als u ook zo genoten hebt van de natuurijsperiode, wordt dan lid van onze ijsvereniging YVZ.



Dick Waalewijn

Onze sponsoren: