Voor de meesten ging de wekker vandaag om 5 uur of eerder. “Waarom doen we dit?”…… “Voor de lol.” Vervolgens stonden we om 6 uur ‘s ochtends in de ochtendkilte te ouwehoeren over koetjes en kalfjes. “Waarom doen we dit?”…… “Voor onze lol…“ toen we na een rit van twee en een half uur, een film verder waren en nog wat slaap hadden ingehaald (30 min), waren we in het vakantiepark en strompelden we met ons slaapdronken hoofd naar het centrale gebouw om onze kleding aan te trekken.

Nadat we nog voor mietje en watje waren uitgemaakt door Frank en zijn blijkbaar veel coolere 140km groep, deelden wij onszelf in bij de 100km groep die wel de volle mep reed, maar niet de hele weg probeerde boven de 30km per uur te blijven. Na de gezellige rit en wat bergjes waaronder de Eyserbosweg, kwamen wij aan op de top van de steilste helling van Nederland: de Keutenberg nadat we deze allemaal beklommen hadden stonden we nog even te wachten op de achterblijvers en zelf nog even uit te hijgen. Er gebeurde toen iets dat niemand voor mogelijk had gehouden. Iemand kreeg een klapband toen hij stil stond en niet op zijn fiets zat. Dit probleempje werd snel even verholpen, maar al snel stonden we alweer aan de kant omdat de band opnieuw lek was. na al deze wachtpauzes waren we natuurlijk helemaal afgekoeld dus een paar mannen, waaronder wij zelf, besloten de Keutenberg nog een paar keer te beklimmen, (iets dat de groep van frank nooit zou doen. Die zijn alleen maar blij dat ze over die berg heen zijn en snel weer verder kunnen stampen.) na al dit oponthoud waren we natuurlijk heel erg achter op schema geraakt. Het was jammer genoeg niet meer mogelijk om deze verloren tijd in te halen. Dit mede door een paar figuurlijke sterftegevallen in de groep.

Toen we eenmaal terug waren op het vakantiepark, 2 uur na planning, was het douchen en de auto in. Het was een tocht voor oud en jong. Van 65+, maar erg veel ontzag voor de jongste fietser, Lou van Belle, die als 8-jarige bijna alle toppen van Limburg beklom en bijna 75 km aflegde. Op naar het eten in ons clubhuis. Er was een heerlijke BBQ en salades door de dames voor ons klaargezet. Super dat ze dat weer voor ons geregeld hadden. We konden gelijk gaan genieten. Waar iedereen met pijn in de benen en op plekke waar ze eigenlijk niet van wisten dat ze die hadden lekker kon gaan zitten. Met nog steeds diezelfde gedachte… ‘’waarom doen we dit ook alweer?’’ …..”voor de lol natuurlijk!!”

Geplaatst op: 08-09-2010 in de categorie: ZT-Verslagen door: systeembeheer