Heuveltje op, heuveltje af

Donderdag 24 mei 2007

Fietsers: Bart v.d. Ven., Daan Paques, Nico Woldendorp, Lennart van Vliet, Moniek Hakkenberg, Peter v/d Wart, Peter Fakkeldij, Henk, Blaauwgeers, Dick Waalewijn, Wim Turfboer, René en Kees

Vanavond treffen we veel nieuwe fietsers bij het clubhuis. De jeugd is in grote getale aanwezig voor hun eerste fietstraining van dit seizoen. Ook veel ouders hebben hun fiets onder het stof vandaan gehaald. Je zou verwachten dat zij met onze groep meerijden, maar nee zij hebben een smoes verzonnen om hier onderuit te komen: zij moeten hun kroost begeleiden! Zelfs Rene beging deze grote fout. Hij meldde mij vlak voor vertrek dat hij met zoonlief mee moest fietsen. Oké, een keer dan, maar volgende week fietsen we gewoon zoals het hoort: kinderen bij kinderen, volwassenen bij volwassenen.

Vandaag staat er een heuveltraining op het programma. Na het inrijden gaan we 45 minuten met een constant tempo over de heuvels van het buitenpark crossen. Omdat we nog in de opbouwfase zitten, is het de bedoeling dat de hartslag niet te hoog wordt en zo’n 10 slagen onder het omslagpunt blijft. Aan het begin van de training geef ik nog wat technische tips waarmee veel winst in de beklimmen te halen is. Heel simpel: duw de pedalen naar beneden, dit is logisch. Maar dan komt het: trek de pedalen ook omhoog. Dit is lastig en vermoeiend en dit doet bijna niemand op de juiste wijze. (Een beetje fietser gebruikt de techniek overigens ook op de vlakke weg en weet dat hij dan in eens een stuk harder gaat). Een kwestie van trainen dus.  Het wordt weer een training met het koppie.

De eerste helft voeren we keurig in gesloten peloton uit. Ik zie alleen dat Dick, Henk en Wim er na een paar rondjes afdwarrelen. Geeft niet, het belangrijkste is dat je deze training op je eigen tempo uitvoert. Na 25 minuten wordt het tijd om de uitdaging aan te gaan en het tempo wat op te schroeven, overigens zonder ons doel voorbij te schieten (hartslag niet te hoog). Er vindt nu wel een wat grotere schifting plaats, maar we houden elkaar in het vizier. Ondertussen worden Dick en Henk een rondje gelapt. Aan de voet van de heuvel tegenover Ayers Rock komen we plots oog in oog met de jeugd te staan. Zij hebben de in onze ogen, ongebruikelijke keuze gemaakt om tegen de klok in rondjes over de heuvel te rijden. Gelukkig ging het allemaal goed.

Na 45 minuten is het voor ons welletjes, de training zit er op. Tijdens het uitrijden verzamelen we de rijders die zich verspreid over het parkoers bevinden. Hier treffen we ook Lex met een lekker band langs de kant van de weg. Onder het toeziend technisch oog van Mariëlle Koek maakt hij er weer een rollend geheel van. Alsof Lex zelf geen band zou kunnen verwisselen! Natuurlijk hebben we de truckjes van Mariëlle door, ze zijn overbekend en iedereen gebruikt ze op z’n tijd: fiets je niet, dan rust je toch.

Nadat we alle rijders verzameld hebben rijden we nog een rondje uit in de Geerpolder. Ondanks dat ik maandag een preek over het nut van uitrijden tot aan het clubhuis heb afgestoken, besluiten Moniek en Lennart halverwege de kortste weg naar huis te nemen. Als ouder denk ik dan: je voedt ze op, maar waar doe je het eigenlijk voor…

Na afloop van de training toont Henk, als bewijs dat hij toch echt wel hard getraind heeft, een beetje zweet op zijn hoofd.

We zijn onder de indruk. Maar als ik aankondig dat het verstandig is om met het oog op de test van volgende week, rust te nemen bekent Henk dat hij dit op z’n werk doet. Ja, zo kan ik het ook!

20070503/Kees

Onze sponsoren: