Donderdag 4 september

Fietsers: Netty de Bruijn, Jan Dobbe, Peter Fakkeldij, Peter, Gert-Jan v.d. Kooy, Antoon Milatz, Margreet Merbis, Raymond van Steenbergen, Wim Turfboer, Rene Vermeulen Nico Woldendorp en Kees

Afgelopen weken hebben loodzware trainingen achter de rug. Deze week was een rustige (herstel) week. Dus is er wat energie over voor weer eens een verslagje.
Binnen de groep konden we het er niet over eens worden dat het echt een rustige week was. Rustig, het blijft een relatief begrip. Maar er stonden in ieder geval geen heuvel- en intervaltraining op het programma, dat wil toch wel wat zeggen. Toch hebben we wel wat gedaan. Meestal stond er veel wind en dan loopt de inspanning toch op. Soms moest er een brommertje worden bijgehaald en dan lopen de snelheden weer op. Zo is er altijd wel wat en dat zorgt dan toch weer voor de onverwachte inspanningen. Maar afgezet tegen de trainingen die ons nog te wachten staan (voor we het ijs op mogen) was het een makkie.

Donderdag was het een ouderwets duurritje; een rondje Vliet. Tempo rond de 30 km/h, moet kunnen. Rene en ik rijden de eerste kilometers op kop. Wind in de rug, geen vuiltje aan de lucht. Achter ons nemen Margreet en Netty omvang, gewichten en diëten door. Ik begrijp dat fietsen geen gewicht in de schaal legt. Opmerkingen van ons hierover worden niet in dank aangenomen. We doen er dus maar het zwijgen toe. Het dreigt nog een saaie training te worden, maar vlak voor Hazerswoude worden we ingehaald door een groepje fietsers van schaatsvereniging Voorschoten. Rene en ik besluiten dat het tempo wel even omhoog mag. Als de weg wat minder bochten heeft zullen we proberen dit groepje weer in te halen. Helaas het komt niet zo ver. De fiets van Rene maakt plotseling een onheilspellend geluid. Het klinkt als of zijn derailleur tegen de spaken klapt. We stoppen snel en kijken wat er aan de hand is. Het deskundig oog van Antoon constateert een lekke band.

Rene en Antoon weten, terwijl wij hen van goede adviezen voorzien, dit klusje snel te klaren. In een handomdraai zitten we weer in het zadel. De Voorschoters zijn natuurlijk uit het zicht verdwenen, maar inmiddels hebben we de wind op kop en mogen de benen toch nog werken. Via Benthuizen, het Noord Aa en de Meerpolder bereiken we het Buitenpark. Op de laatste heuvel worden we verrast door eveneens fietsende shorttrack-ouders. Ze stuiven ons in volle vaart voorbij. Met een maximale inspanning weten een paar van ons weten hen bij te halen. Zo bereiken we toch nog moe maar voldaan het clubhuis. Ik citeer Netty: “Het was weer een lekker rustige hersteltraining.”

20080907\Kees

Geplaatst op: 07-09-2008 in de categorie: ZT-Verslagen door: Bestuur